خلاصه

پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث روش از نوع همبستگی بوده است . هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های یادگیری و میزان خلاقیت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سمنان بوده است . جامعه ی آماری پژوهش حاضر ، کلیه ی دانشجویان دوره ی تحصیلی کارشناسی 3 دانشکده ی پرستاری ، پیرا پزشکی و توانبخشی در سال تحصیلی 92-1391 در دانشگاه علوم پزشکی سمنان می باشد. برای بررسی سبک های یادگیری دانشجویان از پرسشنامه سبک یادگیری کلب و برای بررسی میزان خلاقیت دانشجویان از پرسشنامه خلاقیت عابدی استفاده شد. برایتجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کای دو، تحلیل واریانس یکطرفه ، همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر حاکی از آن است که : 1) بین سبکهای یادگیری دانشجویان و رشته های دانشکده های مورد نظر تفاوت معناداری وجود دارد. 2) بین میزان خلاقیت دانشجویان بر اساس سبکهای یادگیری آنها، تفاوت معناداری وجود دارد. 3) بین نمرات شیوه های یادگیری با خلاقیت دانشجویان رابطه معنا داری وجود دارد. همچنین بین نمرات سبکهای یادگیری با خلاقیت رابطه معنا داری وجود دارد. 4) بین میزان خلاقیت دانشجویان دانشکده ها اختلاف معنی داری از نظر آماری وجود ندارد. 

  1.    مقدمه

صاحب نظران بر این باورند که نظام آموزشی مهم ترین عاملی است که بر جامعه تاثیر می گذارد ، جامعه راهدایت می کند و همراه با تغییرات و تحولات در سرتاسر جهان متاثر می شود . بر این اساس ضروری است که برنامه های نظام های آموزشی به موازات این تحولات و با توجه به الزامات جامعه سازمان دهی شوند " [1] . بنابراین از رهگذر ایجاد تحول و تعالی در برنامه های درسی ، نسل تحت تربیت توان مند می شود .